Wstęp napisany przez Richard'a Lang'a

Wprowadzenie

Ta metoda samodzielnego poszukiwania, czasami zwana "bezgłowością", czy "widzeniem kim naprawdę jesteś" ("widzeniem" dla skrótu) została zapoczątkowana przez angielskiego filozofa i prowadzącego warsztaty na ten temat - Douglas'a Harding'a, urodzonego w 1909 roku. Jest to współczesne podejście zajmujące się pytaniem "Kim jestem?" i sugerujące, że możesz zobaczyć Kim naprawdę jesteś, tu i teraz. Podsuwa proste, ale głęboko wnikające w świadomość ćwiczenia, które kierują cię do tego Widzenia w tobie.

Źródła tej metody

W 1930 roku D.E.Harding zadawał sobie pytanie "Kim jestem?" Zdał sobie wtedy sprawę, że to w jaki sposób jawi się innym ludziom zależy od ich odległości od niego. Jego obserwacje i przemyślenia przebiegały, ogólnie mówiąc, następująco: z odległości kilku stóp wyglądał jak ludzka istota, ale z bliska był jedynie okiem, komórką, molekułą, atomem, elektronem i tak dalej dochodząc praktycznie do niczego. Oddalając się zaś od niego, ale wciąż patrząc na niego zewnętrzny obserwator tracił z oczu jego indywidualne cechy, które rozpływały się w ludzkości, życiu, naszej planecie, naszym systemie słonecznym, naszej galaktyce. Mapa siebie, którą naszkicował, wyglądała jak wielowarstwowa cebula. Warstwa ludzka znalazła się w połowie drogi od centrum.

Pytanie, które szczególnie zajmowało uwagę Hardinga brzmiało: Co lub Kto jest w centrum? To pytanie miało dla niego podstawowa wagę, częściowo dlatego, że podczas Drugiej Wojny Światowej Harding był w Indiach nad którymi zawisło zagrożenie inwazją ze wschodu. Chciał dowiedzieć się, kim jest naprawdę zanim zginie. W pewnym sensie każde inne pytanie miało drugorzędne znaczenie w porównaniu z: "Kim naprawdę jestem?".

W końcu Harding odkrył to, co znajdowało się w centrum nie poprzez myślenie, lecz po prostu poprzez patrzenie. Ten moment opisany jest w książce "On Having No Head" ("O nie posiadaniu głowy"). Zdał sobie sprawę z prostego faktu, że widzi swoje nogi, ramiona, tułów, ale nie swoją głowę. Z miejsca, z którego patrzył był bezgłowy. W miejscu jego głowy nie było nic - czysta przestrzeń, pustka. I ta pustka była światem. "Stracił głowę a zyskał świat."

To doświadczenie łączy się w jakiś sposób z tym, co inne tradycje zwą Wyzwoleniem, Oświeceniem, widzeniem Boga, widzeniem Pustki, byciem osadzonym w centrum.

Wiedziony tym, Harding napisał The Hierarchy of Heaven and Earth, (1952) wspaniałą książkę (poprzedzoną wstępem C.S.Lewis'a), która umieszcza to doświadczenie w kontekście współczesnych i tradycyjnych poglądów na świat. Opisuje znaczenie tego wglądu w terminach współczesnej nauki. Jest współczesną mapą naszego miejsca we wszechświecie. Harding stworzył również ćwiczenia świadomości albo raczej "eksperymenty", których celem jest przetestować prawdziwość tego spojrzenia.

Spróbuj teraz zrobić kilka Eksperymentów !