Η ΓΡΑΜΜΗ ΤΟΥ ΠΥΘΜΕΝΑ

Σχολιασμός από τον Richard Lang

Προφανώς για τους άλλους δεν είσαι ακέφαλος! Και επίσης στέκεσαι κανονικά προς τα πάνω σαν τον καθένα – με το κεφάλι σου στην κορυφή, μετά ακολουθεί ο κορμός σου και τέλος τα πόδια σου κάτω.

Αλλά δες τη δική σου οπτική γωνία – είσαι διαφορετικός;

Εγώ είμαι.

Από τη μεριά μου, το σώμα μου είναι ακέφαλο. Είναι επίσης στημένο ανάποδα, με τα πέλματα προς την κορυφή του οπτικού μου πεδίου, πάνω από το υπόλοιπο σώμα! Κάτω από τα πέλματα βλέπω τους μηρούς μου και μετά, κάτω από αυτά βλέπω την κοιλιά μου, μετά το στήθος μου – το οποίο ξεθωριάζει. Εδώ στο βυθό του οπτικού μου πεδίου είναι το όριο, η κατώτατη γραμμή.

Κάτω από αυτή τη γραμμή, τι βρίσκω; Το στήθος μου ξεθωριάζει σε ένα τίποτα! Μια απέραντη άβυσσος – απεριόριστη και άδεια.

Και παρόλα αυτά δεν είναι μόνο άδεια – είναι και γεμάτη. Με τι όμως;

Είναι γεμάτη με όλα αυτά που βρίσκονται πάνω από την κατώτατη γραμμή.

Κοίτα και μόνος σου. Είναι το σώμα σου επίσης ακέφαλο;

Βρίσκονται τα πόδια σου προς την κορυφή του οπτικού σου πεδίου και το στήθος σου στον πυθμένα; Αν ναι, το σώμα σου είναι ανάποδογυρισμένο!

Ρίξε την προσοχή σου κάτω στην περιοχή όπου το σώμα σου ξεθωριάζει – στον πάτο του οπτικού πεδίου. Τι είναι κάτω από την γραμμή του πυθμένα; Υπάρχει κάτι;

Και τι είναι πάνω από αυτή;

Στο χάρτη από τον Douglas Harding φαίνεται ότι πάνω από την κατώτατη γραμμή βρίσκεται ολόκληρος ο κόσμος.

Αναδυόμενος από την κατώτατη αυτή γραμμή, στην κοντινότερη σε εμάς περιοχή, είναι το ακέφαλο σώμα μας. Πάνω και πέρα από το ακέφαλο σώμα είναι η περιοχή που υπάρχουν άλλοι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου και του ειδώλου μας στον καθρέφτη, και μετά, πάνω και πέρα από αυτό το στρώμα είναι το υπόλοιπο της ζωής και του πλανήτη. Πιο πέρα υπάρχουν άλλοι πλανήτες, αστέρια, γαλαξίες... Όλο το σύμπαν βρίσκεται πάνω από την κατώτατη γραμμή σου.

Το να είσαι Ξύπνιος σημαίνει το να μην παραμελείς το μυστήριο κάτω από την κατώτατη γραμμή σου στον πάτο – να μην παραβλέπεις αυτή την κενότητα. Είναι να βλέπεις και να είσαι Αυτό που πραγματικά είσαι – η άβυσσος από την οποία ο κόσμος αναβλύζει σαν πίδακας Γκέιζερ που ξεπετάγεται από το έδαφος. Παρόλο που η βάση της ύπαρξής σου δεν είναι ένα συγκεκριμένο πράγμα, ανέρχεται μαζί με όλα τα πράγματα.

Από αυτή την οπτική – του Πρώτου Προσώπου – δημιουργώ αυτόν τον κόσμο χωρίς να ξέρω πώς το κάνω, χωρίς να κοπιάζω, χωρίς να ξέρω τι ακριβώς πρόκειται να ξεπεταχτεί στη συνέχεια από τη γραμμή στον πυθμένα. Κοίτα! Αυτή η στιγμή εκρήγνυται ύπαρξη από μέσα σου.

Ζώντας τη ζωή του Πρώτου Προσώπου

Το να έχεις αντίληψη του τι είναι κάτω από τη γραμμή του πυθμένα σου όπως επίσης και του τι είναι πάνω της, είναι το να ζεις μια βαθύτατα διαφορετική ζωή από μια “απλά ανθρώπινη”. Είναι, όσο απίστευτο και αν φαίνεται, το να ζεις τη ζωή του Θεού. Είναι φυσικά μια εσωτερική ζωή, μια μυστική ζωή – κανείς άλλος δε βλέπει την κατώτατη γραμμή σου, κανείς άλλος δε σε βλέπει να δημιουργείς ταχυδακτυλουργικά τον κόσμο από το τίποτα! Ξέρεις καλά ότι για τους άλλους δεν είσαι ο Θεός! Δε μπερδεύεις όμως την ατομική σου ταυτότητα, την εμφάνισή σου, με τη βαθύτερη ταυτότητά σου, την εσώτερη πραγματικότητά σου.

Αλλά ποια από αυτές τις δυο ζωές είναι η δική σου άμεση εμπειρία, και ποια είναι μόνο φήμη και γνώση από δεύτερο χέρι; Ποια είναι μια εμφάνιση και ποια είναι πραγματικότητα; Ποια ζωή ζεις πραγματικά;

Πόση διαφορά κάνει στη ζωή σου όταν αντιλαμβάνεσαι το Τι βρίσκεται κάτω από την γραμμή του πυθμένα σου; Ανακάλυψέ το! Δες πώς αντιμετωπίζεις καταστάσεις όταν συνειδητοποιείς ότι αναδύονται από την ίδια σου την ύπαρξη. Η ύπαρξή σου δεν είναι ένα προϊόν του κόσμου αλλά η Προέλευσή του. Με άλλα λόγια, είσαι, στο κέντρο των κέντρων σου, στην καρδιά σου, είσαι εδώ μια απλή εμφάνιση; Ένα σωστά στεκούμενο προς τα πάνω πρόσωπο – ένα προϊόν του κόσμου, ένα πράγμα ανάμεσα σε άλλα πράγματα, κλειστό και περιορισμένο, ένα θύμα των συμπτώσεων; Ή είσαι η Προέλευση, ο Μόνος, η Πηγή από την οποία όλα ρέουν. Η Συνειδητοποίηση αυτή κάνει όλη τη διαφορά.

Πάρε για παράδειγμα το θέμα της αυτοπεποίθηση: Ποια θεραπεία θα ήταν καλύτερη για τη χαμηλή αυτοπεποίθηση από το να ανακαλύψεις αυτή την απεριόριστη δύναμη και δόξα μέσα σου; Μια ανακάλυψη που φυσικά συνοδεύεται από ταπεινότητα και αυτο-αποδοχή, γιατί η εσωτερική σου δύναμη και δόξα είναι εκπληκτική, δεν είναι κάτι για το οποίο εσύ σαν άτομο μπορείς να αναλάβεις την ευθύνη, δεν οφείλεται σε σένα. Δεν αυξάνεται το ανθρώπινο κύρος σου ούτε σπιθαμή. Δε μπορείς να δείξεις την ιερότητά σου στους άλλους ούτε να επιδείξεις τη δύναμή σου προς τα έξω. Θυμάμαι τον D. Harding να διηγείται πως έκανε ένα σεμινάριο σε μια ομάδα μικρών παιδιών. Ανέφερε τα λόγια του Meister Eckhart ο οποίος είπε απλά “Ο Θεός είναι μέσα, εγώ είμαι απ' έξω”. Ένα μικρό αγόρι, ακούγοντας αυτό σχολίασε: “Και αυτό δε μπορεί να σε κάνει πιο περήφανο!”

Douglas Harding:

Τελειώνω προς τα κάτω, στον πυθμένα του σκηνικού μπροστά μου, σε ένα Κενό που είναι άδειο και αφάνταστο και χωρίς εικόνα, στο απολύτως τίποτα. Εδώ, υποταγμένος στις αποδείξεις και τα στοιχεία, έρχομαι στο πιο αγνοημένο και υποτιμημένο σημείο στον κόσμο, το μέρος που αντικαθίσταται από ένα Μη-μέρος, το Τέλος των τελών, μοναδικό, παράξενο, το Μυστήριο που είναι παραπάνω από αντάξιο του ταπεινού μου προσκυνήματος. Όλα τα άλλα μέρη και αντικείμενα που συναντώ βρίσκονται πάντα πάνω σε ένα φόντο. Κάπου σταματούν και κάτι άλλο αρχίζει, οσοδήποτε μεγάλα και αν είναι, περιτριγυρίζονται από μια περίμετρο – καθαρή ή θολή – όπου αυτά τελειώνουν και το περιβάλλον τους αρχίζει. Όλα εκτός από αυτό το μαγικό πουκάμισο που φορώ. Είναι σαν κάποιο μεταφυσικό έντομο να υπήρχε από την αρχή στη λαιμόκοψή του... και πράγματι αυτό δεν είναι το ροκάνισμα κανενός πλάσματος αλλά το ροκάνισμα του μυστηρίου της ίδιας της δημιουργίας, ΕΚΕΙ όπου πιάνεται επ' αυτοφόρω να ξεπηδά έξω από το ΠΟΥΘΕΝΑ, αυτό που ξεπετάγεται – σαν ένα ιερό παιχνιδόκουτο γεμάτο εκπλήξεις – έξω από το ΤΙΠΟΤΑ. Όλα τα πράγματα πάνω από αυτή την Υπέρτατη Γραμμή του Πυθμένα – αυτά τα παπούτσια σαν παιχνιδάκι εκεί πάνω, αυτό το κοντό παντελόνι, αυτό το πουκάμισο στις τρεις από τις τέσσερις πλευρές του – είναι όλα φυσιολογικά εφόσον ακουμπούν πάνω σε κάτι. Αυτά είναι τα πράγματα που μπορώ να χειριστώ, που κατέχω, που βρίσκονται μέσα στις δυνατότητές μου. Αλλά Αυτό είναι πέρα από τις δυνάμεις μου. Εδώ συναντώ κάτι που δεν ακουμπά πουθενά παρά στο κενό. Αυτό πράγματι είναι ασυνήθιστο, αφύσικο, παράξενο – όροι πολύ αδύναμ&