Confrontatie – De waanzinnige leugen

Douglas Harding

[Een folder die Douglas Harding maakte in de jaren zeventig]

De leugen is dat je bent wat je lijkt te zijn. Dat jouw realiteit daar voor jezelf gelijkt op je verschijning hier voor ons. Dat er precies waar jij bent een iets is dat ons en al het andere buitensluit, in plaats van een niet-iets dat het allemaal opneemt.

Van onze kant kunnen we nagaan dat jij niet-iets bent door stapsgewijs naar je toe te gaan met een camera, die uitgerust is met lenzen van toenemende sterkte. Onze foto’s tonen dat jij uiteindelijk oplost in Ruimte.

Van jouw kant kan je je keren naar een aanwezige persoon (je gezicht in de spiegel is voldoende) en controleren dat jij Ruimte bent voor die persoon. Onderzoek het bewijsmateriaal nu, alsof het voor het eerst is. Neem waar hoe de aanwezige situatie gezicht tegenover geen-gezicht is, twee kleine ogen tegenover één immens “Oog”, gekleurde vormen tegenover geen gekleurde vormen, ondoorzichtigheid tegenover transparantie, geluid tegenover stilte, beweging tegenover rust, strijd tegenover vrede, inhoud tegenover houder… Altijd asymmetrie, non-confrontatie – voor de eerste persoon enkelvoud, tegenwoordige tijd.

Elk dier en elke peuter –hoe strijdlustig van nature ook– leeft op die manier, onbewust, vanuit zijn Ruimte, zijn niet-ietsheid.

Alleen de Mens slaagt erin zichzelf te verietsen, zijn Ruimte te blokkeren met een Dit om tegenover elk Dat te stellen. Confrontatie is zijn sport, de miljoenen jaar oude geniale vondst van verbeelding, waaraan hij zijn overleven dankt, zijn verbijsterend succes, al wat hij waardeert…

En dat alles jaagt hem nu angst aan. Want, net als andere misvattingen, laat Confrontatie ons uiteindelijk in de steek, in de loop van ons leven als individuen en als naties, en nu als soort. Het is contraproductief geworden. Haar overlevingswaarde wordt een uitroeiïngswaarde. Onwetend van de oorzaak van onze benarde toestand, van onze fundamentele fout en haar fundamentele rechtzetting wanhopen we.

We kunnen de menselijke situatie enkel rechtzetten door terug te gaan naar waar het mis ging. Door onze niet-ietsheid te herontdekken en bewust van daaruit te leven – vanuit de Ruimte die (als een spiegel) niet bevlekt wordt door wat zij opneemt en er toch één mee is. Een paar buitengewone mensen – zieners die verschillende religies volgden of geen enkele – hebben de voorbije 5.000 jaar precies dit gedaan. En nu uiteindelijk, nu de reddende waarheid gedemythologiseerd en vanzelfsprekend wordt, is ze beschikbaar voor ons, gewone mensen – in voldoende aantallen en op tijd (daar vertrouwen we op) om onze leiders te bereiken vóór ingebeelde Confrontatie uitmondt in echte Omnicide.

Laat ons, om te helpen de diepgewortelde gewoonte te breken om onze Ruimte – die onze gemeenschappelijke basis is – over het hoofd te zien, het zien ervan delen en actief deelnemen aan de tweede (en meer realistische) geniale vondst van de Mensheid, haar nieuw en nog uitdagender evolutionair avontuur.

Als een leugen zo’n mirakels kon teweegbrengen, wat zal de waarheid dan niet kunnen doen?